Gej literatura
PREPORUČUJEMO ZA ČITANJE
BAZENSKA BIBLIOTEKA
O KNJIZI
„Prvi veliki britanski roman koji gej život smešta na moderno mesto i u moderan kontekst… Istorijski roman i istorijski debi.“
GUARDIAN
Prvi roman Alana Holinghersta jeste tour de force: mračno erotsko delo u čijem je središtu prijateljstvo između Vilijama Bekvita, mladog homoseksualnog aristokrate koji vodi povlašćen i promiskuitetan život, i vremešnog lorda Nantviča, koji traga za svojim biografom.
„Napetost i energija Holingherstovog romana proističe iz njegovog dvoznačnog statusa – giba se, naime, između pastoralne romanse i profane ispovesti, između emotivnog i uverljivog prikaza savremenih običaja i mračne melodrame… klasična engleska proza… svakako najbolja knjiga o gej životu iz pera engleskog pisca.“
EDMUND VAJT, SUNDAY TIMES
„Predivno stapa standardne prozne konvencije u priču o modernim gresima. O prljavštini pripoveda s blistavom elegancijom, o problemima s britkom dovitljivošću, o istinama s ubedljivom proznom lepotom.“
NEW YORK TIMES BOOK REVIEW
Sigmunt Frojd PARANOJA I HOMOSEKSUALNOST
Slučaj šreder je centralni deo ove knjige. Pored njega zastupljen je i tekst Saopštenje jednog slučaja paranoje koji se protivi psihoanalitičkoj teoriji, kao i tekst Psihogeneza jednog slučaja ženske homoseksualnosti.Na kraju je dodat tekst Neki neurotični mehanizmi kod ljubomore, paranoje i homoseksualnosti.Smatrali smo da svi ovi Frojdovi tekstovi čine celinu na temu paranoje i homoseksualnosti.
BITI GEJ U SRBIJI
Knjiga Lidije Obradović „Biti gej u Srbiji“ počinje rečenicom: „Pred vama je najbolja knjiga o sukobljenom odnosu hetero i homo orijentisane Srbije. I jedina.“ U pitanju je prva knjiga bavi se kompleksnom temom homofobije u Srbiji i kako u našoj zemlji žive gej muškarci. Promocija je održana pod pokroviteljstvom Ministarstva za ljudska i manjinska prava povodom 17. maja, Međunarodnog dana borbe protiv homofobije.
MUŠKE SUZE
Knjiga „Muške suze“, o majci koja saznaje da joj je sin homoseksualac, svojevremeno je uzburkala duhove u srpskoj javnosti. Zbog toga nije iznenadilo to što je promocija novog izdanja ovog romana u kome je autor, novinarka Biljana Biba Petrović, objedinila prvi sa novonastalim drugim delom okupila veliki broj predstavnika medija i javnog života.
Američki književnik Edmond Vajt (Edmund White, 1940-) je jedno vreme radio kao novinar i profesor na Univerzitetu Jejl. Njegova knjiga ''Lična dečakova priča'' (1982) je ''klasična priča iz homoseksualnog života, ispričana na moderan način''.
Počev od 1983. godine Vajt živi u Parizu, a od 1985. godine je HIV pozitivan. U Parizu je sreo oženjenog homoseksualca Huberta Sorena, koji se preselio kod njega u stan. Uskoro se pokazalo da se Hubertu bliži kraj, zbog komplikacija u vezi sa AIDS-om, pa ga Vajt odvodi u Maroko, da poslednji put vidi zemlju za koju su ga vezivale lepe uspomene. Tamo se stanje Hubertovo pogoršava i Vajt ima mnogo problema da ga smesti u bolnicu, s obzirom na vrstu bolesti. Najzad je primljen u bolnicu u Marakešu, gde umire.
U vreme kada je euforija oko zaraženosti homoseksualaca sidom bila na vrhuncu, Vajt je napisao roman ''Oženjen čovek'' (2000). U njemu opisuje ljubav starijeg američkog profesora u Parizu sa mlađim Francuzem, koji umire od side. Tako je to još jedna ''tragična prica o ljubavniku koji umire od side u poslednjoj dekadi XX veka''. Vajt smatra da nije u pitanju knjiga o seksu već poetska knjiga o ljubavi.
Od 1999. godine Vajt živi u Njujorku u ljubavnoj vezi s piscem Majklom Karolom, rođenim 1965. godine.
Vajtove knjige nisu kod nas prevođene.
